Άνθρωπος ή καλαμάρι; Ελευθερία ή θάνατος;

( Μέρος 6^ο )

6. Η γνώση

Μετάβαση στο 5^ο μέρος

  Προδήλως ανέφερα ανωτέρω ότι το κληρονομικό χάρισμα των γόνων απλώνεται και στο χώρο της γνώσης, αφού κι αυτή αποτελεί πλέον προϊόν αγοραίας συνδιαλλαγής. Αργυρώνητοι ακαδημαϊκοί διδάσκαλοι, υπακούοντας στο «μωσαϊκό» νόμο του κέρδους των επιχειρήσεων – ιδρυμάτων τα οποία υπηρετούν, χορηγούν πτυχία, είτε έναντι τενεκέδων extra virgin olive oil, σε χώρες του πρώην σιδηρούν παραπετάσματος, είτε έναντι αργυρίων – χορηγιών, των περιώνυμων γονέων τους, στις ανεπτυγμένες χώρες της εσπερίας. Απολυτήριο λυκείου δώδεκα με το ζόρι, αγορά φθηνής θέσης σε πανεπιστήμιο στη Βουλγαρία ή λίγο ακριβότερη στη Μέκκα της εμπορίας ακαδημαϊκών τίτλων, Αγγλία και ιδού ο δαφνοστεφανωμένος γόνος, ώριμος πλέον να συνδράμει προς τη σωτηρία της χώρας.

  Υφίσταται ακόμα, η πιο πονηρή, θα τολμούσα να πω καρμίρικη, μεθόδευση κατά την οποία εξασφαλίζεται, εκ της γονικής πρόνοιας, μεταγραφή σε ελληνικό πανεπιστήμιο, ώστε το πτυχίο να εκδίδεται τελικά από το δωρεάν ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα. Επιπροσθέτως άλλο εθνικό κύρος έχει ένας τίτλος σπουδών κρεμασμένος στο πατρικό γραφείο, εις την ελληνική και άλλος, απείρως ελάσσων του πρώτου, εις την κυριλλική.

  Είναι βέβαιο ότι οι εκκολαπτόμενοι νεοσσοί, κατά την κατοπινή λαμπρή σταδιοδρομία τους, δεν πρόκειται να διεκδικήσουν θέση στο πάνθεο των αληθινών πιονιέρων της γνώσης, αφού οι δυστυχείς, ούτε το συγκεκριμένο ταλέντο, ούτε τα εφόδια διαθέτουν. Τι αξία έχει όμως τούτο, συγκρινόμενο με την ακριβοπληρωμένη, αργόσχολη και ακάματη βόλεψή τους;    

  Φανταστείτε ένα στίβο εκατό μέτρων και τους αθλητές παρατεταγμένους στην αφετηρία έτοιμους να ξεκινήσουν με το σήμα του αφέτη. Αίφνης τοποθετούνται κάποιοι δρομείς από τους κριτές στο ενενηκοστό ένατο μέτρο, άλλοι στη μέση της διαδρομής, μερικοί δυστυχείς στις εξέδρες και αμυδρά διακρίνονται τρεις ανεβασμένοι στο βάθρο με τα μετάλλια στο λαιμό τους. Πώς μπορείς να αγωνισθείς έτσι και σε ποια θέση τερματισμού να ελπίσεις, όσο ταλέντο αν έχεις και όσο γυμνασμένος αν είσαι; Θα μου πείτε ορθά: τώρα ανακάλυψες, ταλαίπωρε γκριζομάλλη μεσήλικα ότι ο κόσμος τούτος είναι άδικος; Όχι, τώρα τον ερμηνεύω. Νηφάλια και ήσυχα. Γιατί το λευκό της κεφαλής χρώμα ξεπλένει συνήθως την αχλή του εφηβικού παρορμητισμού. Αυτό βέβαια δε συμβαίνει πάντα, αφού το μόνο σίγουρο με τις τρίχες, μαύρες, ξανθές, λευκές ή κατσαρές, είναι ο κνησμός λόγω της ενοχλητικής παρουσίας πιτυρίδας.

  Είναι πρέπον νομίζω η πρεσβυωπία των οφθαλμών στα σαράντα, και βάλε, να συνοδεύεται με πνευματική πρεσβυωπία. Διάκριση και αποκωδικοποίηση των μακρινών και ουσιαστικών, με ταυτόχρονη αποστασιοποίηση από τις ελάχιστες καθημερινές ασημαντότητες.

Μετάβαση στο 7^ο μέρος